Bebeğimiz büyüyor ve büyümeye ek olarak daha hareketleri bir hal alıyor . Bir şeylere uzanma, hatta tuttuğunda kendini çekme gibi eylemlerini artırmaya başladı. Artık kanepelerden, yataklardan yere inme vakti geldi. Bununla birlikte sürekli oyuncakları önünde tutup, uzanmasını seyretmek onunla ilgilenmek bazen yorucu olabiliyor. Bırakıp gittiğinizde de kısa bir süre sonra ağlama sesini işitebiliyorsunuz.
Oğlumu oyalamaya çalışırken
Bebeğim büyüdükçe ihtiyaçları değişiyordu. Önce bebeğimin anakucağına birşeyler asıyordum ama onun artık yeterli gelmediğini gördüm. Uzanmaya çalışıyor ama koordine olamıyordu. Ayrıca sağ elini kullanmakta daha başarılıydı. Ben de kendini geliştirmesi ve eğlenmesi için ortası camlı sehbamızın camını çıkartıp. Gelen hediye paketlerinin ve çiçeklerin kurdelalarını kullanarak fotoğrafta görülen oyun alanını elde ettim. Bebeğimin çok eğlendiğini gördüm. Hatta yorgun düşüp birçok defa da uyudu.
Daha sonra arkadaşımız Okan geldi ve "benim yeğenimin artık kulllanmadığı böyle bir oyuncağı var size getireyim" dedi. Bir iki hafta sonra elimizdeydi. Oyun halısında o kadar çok oynadı ki ben bile tahmin etmiyordum. Onu oraya bırakıp biz her işimizi görüyorduk. Hatta onu oradan kaldırmıyor biz de onunla orada oynuyor olmuştuk. O kadar işime yaradı ki orada yorulup uyumaları falan memlekete annemlere ve oradan da eşimin memleketine giderken oğlumun oyun halısını da yanımızda götürdük. Çok büyük rahatlık olduğunu tekrar vurgulamak isterim.
Şu an yaklaşık olarak 9 aylık ve hala astığımız oyuncakları değiştirerek ilgisini çekmeyi başarıyor oyun halımız. Tek fark eskiden yatarken şimdi oturuyor. Bazan da oyun halısının üstüne oturup direklerine sırtını yaslayıp itiyor ve oyun halısının diğer ucunu kaldırıyor. Bunu başarınca da acayip keyifli oluyor.
Ben herşeyin alınması taraftarı değildim, zaten çocuklar oyuncaklarla uzun uzun oynamıyor diye düşünürken oğlum beni yalancı çıkardı. Her oyuncağın hakkını verdi. Bu nedenle artık ona herşeyi zamanı geldikçe almak istiyorum.
Annemizin muhteşem keşfi
Eve geldiğim zaman çocukla vakit geçirmek önce sevmek sonrasında ise belli bir süre oyun oynamak şekline dönüştü. Yorgun olduğum zaman oyun oynamak kısmından feragat edebiliyorum. Sevmek kısmını atlamıyorum çünkü onu buruşturmak, sıkıştırmak, öpmek kısacası her şekilde sevmeyi çok seviyorum. Oyun alanı oluşturma konusunda hanımı tebrik ediyorum. Son keşfi olan sehpalı oyun alanı oldukça etkileyici oldu. Yatık halde sürekli bir şeylere uzanmak, uzandıklarını ağzına götürmek farklı çekim noktaları bulmak isteyen bebeğimiz için müthiş bir çözüm oldu.
Sonrasında arkadaşımızın bize getirdiği oyun halısı ile hanımın bulduğu çözüm satın alınmış bir ürüne döndü. Gayet de iyi oldu diyebilirim. Sonuçta piyasada satılan oyun alanlarında uzanılacak daha fazla nesneyle birlikte , daha güvenli ve yumuşak ortam sunuluyor.
Bazı bebekler için oyun alanı pek birşey ifade etmese de (bazı arkadaşlarımdan oynamadıkları hakkında duyumlar almıştım), bizim bebeğin keyfine diyecek yok. Arada uzanılacak oyuncakları bez, eşarp, kurdele gibi uzun ve emilecek şeylerle değiştirirseniz oyun alanının ömrünü uzatabilirsiniz.
