İlkler, emzirme, bezleme ve ilk banyo

Bebeğimiz artık Dünya'ya geldi ve hayata dair ilkleri yaşamaya başladı. Daha evine gelmeden ilk emzirme ve ilk bezlenme olayları hastanede yaşansa da geri kalan ilkleri bu kısımda anne baba gözünden inceleme devam edeceğiz.

Anne İlkler deyince bizde baba esas. Bu ne demek şimdi evet ilkleri emzirme hariç hep babamız gerçekleştirdi. İlk olarak emzirmeden bahsetmek istiyorum. Çünkü doğumdan sonra ilk karşılaştığınız andan itibaren bebeğinizle ilk yapacağınız etkinlik emzirme olacak. Ondan sonrada çok uzun bir süre çok sık bir şekilde bu etkinliği yapmaya bazan sinirle, bazan inatla, bazan isteyerek bazan hiç istemeyerek devam edeceksiniz. Emzirme bebekle anne arasında sanırım bağ kuran bir olay. Her emzirişimde bebeğime kendimi daha yakın hissediyorum. İlk emzirmem için kucağıma verdiklerinde aldığım emzirme eğitimlerine rağmen tek aklımda kalan iki parmağımın arasına göğüsü ucunu almamakdı. O kadar küçük ki ne yapacağınızı bilmiyorsunuz, kime danışacağınızı da. Allaha çok şükür doğum yaptığım hastane bu konuda çok titizdi. Emzirmek esasdı. Yeni doğan servisindeki bebek hemşiresi bebeği kucağıma verdi ve daha önce duyduğum emzirme taktiklerini verdi. "Baş parmak yukarı diğer parmaklar göğsün altında olacak şekilde göğüs tutulacak. Eğer bebek göğüs ucunun kahverengi kısmının tamamını ağzına almazsa çıkarılıp tekrar verilecek. Eğer alamıyor ve ağlıyorsa ağzını açtığı an birden yaklaştırılacak." Bebekler zaten öyle bir içgüdü ile doğmuş ki her işlerini hallediyorlar yeter ki yemek olsun. İlk iki gün burun tıkanıklıkları, benim acemiliğim, onun aceleciliği ile emzirme seanslarımız çok başarılı olmadı. Hemşireler devamlı olarak bu konuda yardım ettiler. Burun damlası getirip nasıl kullanacağımızı öğrettiler. Üçüncü gün artık ikimizde bu işi öğrenmiştik. Emzirmeyi başaramayınca çok ağlamışlığım var. Hassas bir dönem ve bu dönemde eşimin duygusal desteği olmasaydı çok daha üzülebilirdim. Bebek ne kadar çok emiyorsa o kadar da çok bez değiştirmek gerekiyor elbette. Bebeğin ilk kakası anne karnında biriktirdiği siyah bir kaka. Ben bunu göremedim. Sezaryen ile doğum yaptığımdan ve hareket ederken ağrılarımın varlığından dolayı sevgili eşim bu konuda çok yardımcı oldu. Bezlemeyi ayrıca ben eşimden öğrendim. İnanın bebeğinizi bezleyememek bile duygusal çöküntü. Eşim bezlerken ben de ona yardım etmek ya da bu işi ben yapmak istediğim çok anlar oldu. Resmen özendim, heves ettim diyebilirim, hatta kıskandım :) Hazır bezler çok büyük nimet. Bebeği bezlerken, eşimin bacaklarından tutup kaldırması ise beni o an üzen birşey mi olacak korkuları yaratan bir durumdu. O kadar narin ki. Bu sırada bebeği inceleme fırsatı da buluyorsunuz. Bacaklarını, karnını, ayaklarını tek tek inceleyp seviyorsunuz. İlk görüşler bunlar hep. Eşimin o kırış kırış cildi ile dalga geçişi ise unutulamaz: "Bu bebeğin cildi kemiklerine 3 beden büyük." O kadar çirkin ki aslında o an bebekler bunu çok daha sonra fotoğraflara bakınca görebiliyorsunuz. O an ise dünyada onda daha güzel bir  yaratık olamaz herhalde. Ve ilk banyo... Ben doğmadan nasıl yıkayacağımızla ilgili o kadar çok endişe taşıyordum ki. Bebek yıkanması ile ilgili videoları izlerken bile ağlayıp "ben bunu başaramayacağım, bu bebeğe ben bakamam." dediğim çok oldu. Banyo konusunda tedirgindim çünkü annem ve abimin eşi yeğenimi yıkarken bir boğulma vakasına şahitlik etmiştim. Korkum boş değil yani. Banyo konusunda da hastanemize teşekkür etmekte fayda var. İlk banyosunu ilk gün hastanedeki bebek hemşiresi yaptırdı. Gece tam yorgun olduğum ve ağrılarımın olduğu br dakikada ki o an bebeğin yanımda olmamasını istediğim bir andı. Bebek hemşiresi bebeğin yıkanması gerektiğini söyleyerek alıp gitti. Eşimde peşinden elbette. Ben de azıcık uyuyabilirim diye düşünerek gözlerimi kapattım ama ne fayda bebeğimin o an benden uzak olmasına rağmen ben de merak ettim ne yapacaklarını. İlk gününde banyo yapacak ve ikinci kıyafetini giyinecekti. Sonra misler gibi dalin kokuları içerisinde geldi yanıma o kadar güzeldi ki. Rengi bile açıldı ki bunu samimiyetle söylüyorum. Doğduğu zaman bayağı kara bir bebekti. Yıkandıkça hep rengi ton ton açıldı. Şimdi sarı sarı bir yarim var. :) Bizim yaptırdığımız ilk banyosu ise eve geldiğimiz günün akşamında yaptırdığımız banyo idi. Klimayı sıcak ayarda çalıştırdık, zaten kalorifer de çalışıyordu, sımsıcak yaptık ortamı. Sonra eşim duşun altında elinin üstünde yıkamaya başladı onu. Kayıp düşme endişesi ile ne yapacağını bilemez bir biçimde anneannesiyle koştururken kameraya alalaım dedim. Annemin eline tutuşturdum kamerayı, eşime bebek için şampuan konusunda yandan yandan yardımcı olmaya çalıştım. Önce vücudunu güzelce yıkadı. Özellikle bacak arasını, boynunu, koltuk altını yıkadık, çünkü tüy toplayıcısıydı tam olarak bebeğim. En son hızlı bir şekilde eliyle suyu kafasına dökerek yani direkt su dökmeyerek kafasını da yıkadık ve bitti işte. Sonra annem giyindirdi ve miser gibi oldu yeniden. Çok heyecanlı süreçler ama bir çiftin beraberce zevkle yapabileceği de süreçler aynı zamanda. Yani aslına bakarsanız, anne ve baba olmak doğuştan içimizde var. Sadece sakin ve dikkatli olmak yeterli.

Baba dediğin Baba dediğin aslında herşeydir :) diyerek yazıma başlıyorum. Bebeğimizin gelişiyle onun Dünya'daki ilkleri bizim de onunla ilklerimize neden oldu. İlk emzirme konusuna doğum ve hastane seçimi yazısında ucundan değinmiştim. Emzirme işinde doğal olarak babaya pek görev düşmüyor. Sadece başlarda annenin tutmayı becerememesinden, hemşirenin öğrettiği şekilde bebeği tutmasına yardımcı olabiliyorsun. Onun dışında konu dışı bir duruş sergiliyorsunuz. Bizim oğlanın üçüncü gün karar verdiğimiz sünnet sürecinde, bebeğimiz ilk mama ile de tanıştı ama o sürece biz dahil olamadık. Emzirmeden sonra bebeğin alt değişme olayı geliyor. Malum o kadar çok süt damlasını yutan bir insancığın dışkılaması gerekir. İlk gün hemşirenin bakım saatlerine rastlayan bu süreçte sanki o görev hemşireninmiş gibi bir hisse kapıldım. Bir gece vakti sanırsam ikinci gece bebeğin altına yaptığını söyleyerek hemşireyi çağırsam da iş yoğunluğu nedeniyle (malum gece nöbetinde tek kişi) bunu bizim yapmamız gerektiğini aslen bu görevin bizim olduğunu söyledi. Odaya gelince hanımı yatağında yarı uykulu hasta bir vaziyette görünce bu işin bana kalacağını anlamıştım. Zaten hanım "ben değiştiremem" diye söylenip duruyordu. Yeğenlerden göz ile aşina olduğum şekilde bir çırpıda altını değiştirerek ilk bez değişimini gerçekleştirmiş oldum. Korkacak bir durum ortada yok. Hazır bez, ıslak mendil, kuş kadar hafif hareket edemeyen bir çocuk zor değil gözünüzde büyümesin. Hatta bir sonraki bez değişi anneme denk geldi. Annem alt değişimini gören hanım benim bu işte daha iyi olduğumu bizzat belirtti. (Artık bir hinlik var mıydı orası belli değil) Bebeğimizin ilklerini artırmak mümkün olsa da abartmadan ilk arabaya biniş sonrası evimize geldik. Arabada İngiliz kraliyet varisinin aksine anne kucağında gelen bebeğimiz hiç sesini çıkartmayarak takdirimi toplamıştır. Günler geçerken gündemimize bebeğin banyo yapması gerekliliği girdi. Henüz daha göbeği bile düşmeyen el kadar bebek nasıl yıkanacaktı? Hastanedeyken ufak tefek bir hemşire bir gece gelip bebeğin bakımlarını yapacağını söyleyip bebeği almıştı. Birlikte bebek odasına kadar gelip bakımları dışarıdan izlemeye başladım. O küçük hemşire (hem yaş hem de boyut olarak benim yarım sayılabilir) bebeği tek eliyle duş başlığı altında yıkayıp bakımlarını yapmıştı. O görüntüden aldığım kuvvetle bebeği yıkayabileceğime karar verdim. Evimiz küçük olduğu için yıkama teknesi almadık. Yıkama teknesi olmayınca kayın valide pes etti. Hanım küçüklüğünden dem vurup zarar verebileceği düşüncesiyle geri çekilince iş başa düştü ve ortam sıcaklığını artırıp bebeğin üstünü çıkardık. Aynı hemşire gibi tek elimle duş başlığı altında bebeği bir güzel şampuanla yıkadım. O sırada annesi doğru çekim açılarından yaklaşma derdinde olsa da kısa sürede banyo işini bitirdim ve bebeği hanımlara teslim ettim. İlk banyo her ne kadar cesaretle kalkıştığım bir iş olsa da heyecanın tavanda olduğu bir tecrübeydi. Sonrasında videoyu izlediğimde içimin bir tuhaf olduğu bir süreç. En başında da söylediğim gibi baba aslında herşeydir :P Sağlıcakla kalın.