Azı yarar çoğu zarar
Eşim ve ben mühendisiz. Birimiz elektronikçi diğerimiz bilgisayarcı olunca ve teknolojiye de meraklı olunca evde yok yok kısacası. Etrafta bilgisayarlar, telefonlar, tabletler kablolar vs. olunca bir bebek neyle oynar şaşırmamak lazım. Bebeğimizin 18 aylık süreci boyunca en çok oynadığı oyuncağı kablolu bir mouse oldu. Bu mouse ile aynen bir kedi misali oynadı. Attı, kuyruğundan tutup çekti, ısırdı, yaladı, tükürdü, salladı, ordan oraya vurdu ama hep zevk ile oynadı, yürümeye başlayınca peşinden sürükledi. Hala onunla oynamaya devam ediyor. Şu anki zevki mouse USB çıkışı için uygun bir yer aramak. Bu yeri kanepe altlarında masa arkalarında aramaya devam etmekte bakalım zamanla gerçek yerini bulabilecek mi :)
Bilgisayarlar ile yazı yazmayı seviyor ama en çok sevdiği şey elbette tabletle oynamak. Elimizde önceden android tabanlı bir cihaz vardı ve android market de bebekle için çok fazla oyun var. Oldukça basit olan bu oyunlardan bazılarını paylaşayım sizinle: Baby fishing, my baby phone, baby color smasher, baby games, my baby piano vs. Bu arada en büyük uyutma yardımcılarımdan biri de lullaby relax and music adlı ninni uygulaması oldu 5 ninniden sadece bir tanesini bayılarak hatta sallanarak hala dinlemekte oğluşum. Daha sonra bebeğimizin ipadi daha kolay kullanacağını düşündüm ve doğum günü hediyesi olarak ona ipad aldık.
Apple ve android marketler arasında bir karşılaştırma yapacak olursak; apple da oyunlar genellikle tanıtım amaçlı bir kaç oyun açık uygulamanın geri kalanında ücret ödenerek satın alma söz konusu. Bir uygulamayı da satın aldım bu android markette de olan bir uygulama smart baby games. Uygulamada açık olan kısımlar oldukça bebeğin ilgisini çekerken para ile alınan kısımdaki oyunlar oldukça sıradan ve ücretsiz versiyonlarını da farklı yazılımcılardan elde edebiliyorsunuz. Bu durum can sıkıcı olduğundan başka bir uygulama da satın almadım. android markette oyunlar çok fazla ve ücretsiz elbette reklamlara tıklama olasılığı da %80lere kadar yüksek bir oranda.
Şimdilerde telefonla konuşmayı tercih eden bebeğimiz, halası, dayısı, anneannesi, dedesi, babaannesi herkeslerle uzun uzun "gudu gudu alo alo" diye konuşmakta, kendisi babasını arayabilmekte ve daha neler neler. Teknolojik cihazların piri olan televizyon ise vazgeçilmezlerimizden ama program gamımız çok kısıtlı. İlk zamanlardan beri baby tv deki birkaç çizgi filmi seven oğlumuz bu durumu daha yeni yeni değiştirdi ve cailluo, çufçuflar diyarı gibi çizgi filmleri de seyretmeye başladı. Baby Tv elbette vazgeçilmezimiz.
|
|
|
|
Çocuklar elbette teknolojiyi kullanmalı. Gerçeği söylemek gerekirse ne kadar kısıtlamaya çalıştıysam da ortalıkta bu kadar çok şey varken nasıl kısıtlayacağımı da bilemedim. Bir süre sonra zaten ipad uçak ve araba yolculuklarında bir vazgeçilmez oldu. Altını değişirken ve yemek yerken tv ister olduk. Kısaca biz de işin kolayına kaçmaya başladık. Maalesef elden birşey gelmiyor. Önce teknolojiyi bizim eve sokmamamız gerekiyor. Şu an tabletler dolaplarda saklanıyor, telefonlar yüksek yerlere konuluyor ama televizyonu saklamamız maalesef mümkün değil. Biz de sürelerine dikkat ederek elimizden geleni yapıyoruz.
Bu konuyla da ilgili Samsung yeni bir uygulama çıkardı. Bu benim de baştan beri böyle birşey olmalı dediğim bir uygulamaydı. "çocuk modu" bu uygulama ile süre kısıtlaması yapabiliyorum ve bebeğimiz yanlış yerlere giremediğinden de emin oluyorum. Şiddetle tavsiye ederim darısı Apple'a.
Teknolojiden çocuklarını uzak tutmak isteyenlere de şunu söyleyeyim. Arkadaşımın çocuğu evet geç konuştu ama İngilizce ve Türkçe sıra ile sayıları sayabiliyor, renkleri söyleyebiliyor. Bu da bir avantaj zorlamayla değil kendi kendine öğrendi. İkinci bir şey zeka gelişimine de katkısı olduğunu düşünüyorum oğlum uzun zamandır, yapbozları yapıyor ve çeşitli zeka oyunlarını usta bir şekilde oynuyor.
Mutlaka fazla olan herşey gibi bu cihazlarında fazlasının zararları vardır. Ama yarar-zarar karşılaştırması da bakmak lazım. Bakalım babamız çocuklara yönelik uygulamalar da yazan biri olarak ne söyleyecek.
Acil durum araçları
| Oğlumuzun teknolojik cihazlara yakın olmasının benimle bir alakası yok desem de inanmayın. Sağdan soldan geçen kablolar, koltuk kenarına bırakılan telefon-tablet, eve girdikten sonra izlemeye çalıştığım ve bunun sonucunda sürekli açık kalan televizyon dünyadan haberdar olmaya çalışan ufaklığın ilgisini çekmeyi başarıyor. Hemen hemen her bebek gibi kumanda kemirmekle işe başlayan bebeğimiz bugünlerde ağırlıklı olarak annesinin doğum günü hediyesi (bir yaşında hediyenin boyutları korkutuyor beni) ipad ve televizyon üzerinde yoğunlaştı. Genel olarak her baba gibi annemizin bu tarz konularla daha fazla ilgilenmesini istesem de an geliyor olayın içerisinde kalabiliyorum. Başlarda dikkat çekmek için kullandığımız televizyon (özellikle Baby TV) ilerleyen zamanlarda yatıştırıcı, sakinleştirici olarak yerini aldı. Günden güne gelişime devam eden bebeğimizin aklı biraz daha kesmeye başlayınca, evde çalışmalarım için kullandığım Android tableti keşfetti. Annemizin yardımıyla oyunları bir bir çözerken Casper'ın ürettiği bu müthiş! tablet yeri geldi donarak, bazen kitlenerek, bazen de oyundan çıkarak oğlumu çok sinirlendirdi. Annemizin bu duruma daha fazla dayanamaması ve biraz da anne merakıyla oğlumuza birinci yaş gününde ipad aldık. Android tablete göre daha kolay bir kullanıma, daha dayanaklı bir yapıya sahip olmasından dolayı doğru karar oldu diyebilirim. Yanlış anlamayın bir bebeğe tablet alınması doğru karar değil tablet seçiminin ipad olması doğru idi. Bundan sonraki süreçte oyun bulma, yükleme, ön testlerini hep annemiz yaptı. Bu süreçte bir yazılımcı ve oğlumuzun aklı kesmeden önce birkaç çocuk uygulaması yapmış biri olarak, uygulamalarımı çocuk-bebek mantığında yapmadığımı anlamamda oldukça yardımcı oldu. Bir uygulamanın anlamlı olması çok önemli olmasa da görselliği olan, sesler çıkaran, kolay kullanılabilir bir yapıda olması gerekliymiş. Neyse uygulama kısmını geçecek olursak bebeğimizin teknolojik aletlere olan ilgisi, kısa sürede öğrenme becerisi (büyüklerimizin dediği gibi yeni nesil çok farklı) ve kullanmadaki başarısı (parmakların hareketi muhteşem) ilerleyen dönemde bizi korkutmaya başladı. Özellikle tabletle fazla zaman geçirdiğinde agresif olmaya başladı. Özellikle hızlıca çözdüğü oyunları tekrar oynadığında tableti dövme sıkılıp atma gibi huylar geliştirmeye başlayınca bazı şeylerin ters gittiğini anladık. Aynı şekilde televizyonu uzun zaman izleyince, sakinleşmesi ya da durulması gerektiği zaman televizyon ile ikna edemez olduk. Bir de televizyonu uzun süre izlediğinde şekilden şekile girdiği için sonunda bir salaklaşma oluyordu. Tüm bu yan etkileri erken fark ederek önüne geçme kararı aldık. Bundan sonra tablet yolculuk ve misafirlikte ya da en kötü ihtimalle evdeki sıkıntılı durumlardan kurtarıcı araç olarak kullanacaktık. Televizyon ise belli zaman aralıklarında, yeme ve alt değişim problemlerinde öne çıkacaktı. Halen daha tam olarak bir düzen oturtamamış olsak da gayretlerimiz devam ediyor. Bu kadarıyla bile tabletle uzun süre oynaması sırasında gördüğümüz sinirli hallerinden kurtulduk gibi duruyor. Her ne kadar teknoloji sektöründe çalışan olsam da teknoloji ile küçük yaşlarda bu kadar çok haşır neşir olunmasına doğru gözle bakmıyorum. Bebek, çocuk dediğin hareket edecek, dünya fiziksel temasta olacak, sanal alemlerde başlamayacak. Tabi bu benim kişisel görüşüm sizin için yanlış da olabilir doğru da. Bu konu hakkında yakın zamanda okuduğum bu düşündürücü yazıyı da sizinle paylaşmak isterim. |
     |
