Yok yok, bebekleriyle doğar doğmaz yanak yanağa mutluluk fotoğrafları çekilenleri demiyorum.
Hani şu altüst olanları, mutsuzluktan gizli gizli ağlayanları, içi sıkılanları, nefes alamayanları, arafta kalanları, tünelin ucundaki ışığı göremeyenleri, bütün video ve fotoğraflarda bebeğini göz ucuyla çaktırmadan izleyenleri diyorum.
Lohusalık depresyonu (postpartum depresyon) yeni doğum yapan her 10 kadından 1'inde görülse de aslında bu oranının çok daha yüksek olabileceği düşünülüyor. Ancak doğum yapmak gibi mutlu ve mucizevi bir olayın içerisinde depresif duygular yaşamak kadınları suçlu hissettiriyor ve durumu çevreleri ile paylaşmalarını engelliyor.
Bu ay raflarda yerini alan Bir Annelik Hikayesi - Hayaller ve Gerçekler tam da bu konuya parmak basarak karşımıza çıkıyor.
"İlk aylarda oğlumu uyutmak için ninni söylerken '...benim de yavrum lokum yer...'kısmını söyleyemedim. 'Selim bebek lokum yer' diye çıkıyordu ağzımdan istemsizce." diye anlatıyor kendi lohusalık sürecini Pınar Cambaz.
Bir annenin bebeğinin ilk iki yılını, kendi hissettiklerini ve yaşadıklarını paylaştığı Bir Annelik Hikayesi sadece taze anneler için değil, devamlı "Sütün var mı? Sütün yetiyor mu?" diye sorarak lohusalık ateşini harlayan eş dost çevresi için de ufuk açacak türden.
Keyifli okumalar!
~
"Ben kime sorayım şimdi derdimi? Hangi komşuma, hangi akrabama, hangi arkadaşıma sorayım?
'Bana bir haller oluyor, çok mutsuz, çok umutsuzum, nefes alamıyorum, size de oldu mu?' diye nasıl sorayım.
Sorulmaz.
Çünkü havada asılı duran görünmez ama boğucu bir bulut gibidir mahalle baskısı, üzerinizde sallanır durur, nefes aldırmaz.
Bu da böyle bir yazı olsun, burada dursun. Bir gün kolu kanadı kırık, gözü yaşlı bir lohusa anne gelip bunu okusun. Bilsin ki yalnız değil, bilsin ki her şey geçecek, bize sadece zaman gerekli.
Bilsin ki nefes alabilsin."
~http://www.dr.com.tr/Kitap/Bir-Annelik-Hikayesi/Egitim-Basvuru/Aile-Cocuk/urunno=0001721051001
#birannelikhikayesi
#lohusalıkdepresyonu
#postpartumdepresyon
